Bevalling keuze

Inmiddels ben ik mijn derde trimester alweer ingegaan en is mijn buik goed aan het uitpuilen! Nou was ik vanaf het begin van mijn zwangerschap al bezig met mijn bevalling keuze, maar de laatste dagen denk ik daar nog meer aan.

Een ding is zeker (althans als het aan mij ligt en de kleine niet te vroeg komt), ik ga in Nederland bevallen. Mijn vorige bevalling was totaal anders, net gemigreerd naar een nieuw land en wetende dat je kan 5 dagen na de bevalling voor 3 weken weg moet was verre van makkelijk. Op zich zou ik best in Doha willen bevallen, het is nu immers mijn thuis maar de hitte vind ik maar niks in de zomer. Ook voor Elif is dat niet leuk want ze kan geen kant op! Dus op naar Nederland.

Hier kan ik, omdat ik vorige keer een keizersnede gehad heb, nu weer kiezen voor een keizersnede. Ik heb enorm zitten twijfelen, wat moet ik doen? Een natuurlijke bevalling proberen? Weer kiezen voor een keizersnede? Mijn gedachte ging lang heen en weer. Wel natuurlijk niet natuurlijk.

Wat wel continue in mijn achterhoofd speelde was de gedachte “mijn buik is al kapot, moet het daaronder dan ook kapot?” . Ik vond het bij mijn vorige zwangerschap heel moeilijk toen ik de beslissing moest maken voor een keizersnede te kiezen. Ik schaamde me kapot, was teleurgesteld en mijn idee van zwanger zijn en de bevalling verliep zo anders dat ik het moeilijk vond dat ze accepteren. Deze keer wil ik vooral dat het voor mij goed aanvoelt en ik me op mijn gemak voel. Deze keer mag bij een keizersnede mijn man erbij zijn, wat vorige keer niet kon.

Wat me vaak wel opvalt in zo een keuze is dat deze niet geheel zonder oordeel gaat. Mensen die het begrijpen maar ook mensen waarvan je merkt dat ze erop tegen zijn. Wat ik opmerkelijk vindt, want eigenlijk alles aan kinderen krijgen is heel persoonlijk toch?

Opvoeding kan niet persoonlijker, de manier waarop je omgaat met je zwangerschap ook, waarom de keus voor bevallen niet? Het is immers jouw lijf en tegenwoordig zijn de medische opties beide gewoon goed. Moet een bevalling niet vooral “relaxed” zijn voor de moeder. En met relaxed bedoel ik echt niet dat het niet pittig is, maar dat het een keus is waar de vrouw in kwestie zich prettig bij voelt?

Als Elif op de natuurlijke manier geboren was had ik dat zeker nu weer geprobeerd, maar sinds dat een keizersnede was vind ik de keus best lastig.

Hoe denken jullie over een “vrije” bevalling keuze?

Veel liefs,

Bibi