Het is iets wat totaal niet in mij zit en wat ik echt heb moeten leren, tijd nemen voor mijzelf. Durven aangeven waar ik behoefte aan heb en soms dan maar wat egoïstisch daarin zijn.
Wat vele van jullie misschien niet weten is dat ik erg op mijzelf ben. Ik geniet ervan als ik lekker thuis ben en mijn eigen ding kan doen.
Een aantal jaar geleden had ik niet voor mijzelf durven kiezen in bepaalde situaties en ging ik vaak over mijn zowel mentale als fysiek grens. Naar afspraken gaan terwijl ik eigenlijk vreselijk moe was van de werkweek, of toch nog wat langer op die werk borrel blijven want ja dat staat wel zo netjes.
Gelukkig ben ik met de jaren daarover heen gegroeid en eigenlijk sinds dat ik een moeder ben geworden durf ik tijd voor mijzelf te nemen. Ik luister veel beter naar dat stemmetje dat soms zegt “Bieb even rustig aan nu” .
Het is zo fijn om die stap te hebben gemaakt en het zorgt er uiteindelijk ook voor dat als ik dan een avondje weg ben of een dagje dat ik er veel meer van geniet, want ik wil het dan ook echt.
En hoe is dat bij jullie? Durven jullie tijd te nemen voor jezelf?
Veel liefs,
Bibi
