Nu Elif naar de opvang gaat is het toch wel noodzakelijk, ik moet echt gaan autorijden. Het enige probleem? Ik heb geen rijbewijs! Jarenlang heb ik in Amsterdam gewoond en gewerkt, tja dan is een rijbewijs eigenlijk niet per sé nodig.
Hier in Doha wordt werkelijk alles met de auto gedaan en ondanks dat ik zoveel mogelijk te voet probeer te doen is er niet onderuit te komen. Fietsen kan hier wel, maar persoonlijk vindt ik dat hier levensgevaarlijk. Mensen rijden hier namelijk niet zoals we in Nederland gewend zijn. Op je mobiel kijken tijdens het rijden mag hier natuurlijk ook niet maar er zitten meer mensen wel als niet op hun telefoon. Het is dan ook niet voor niks dat wij in een grote pick up rijden!
Rijlessen nemen gaat (van wat ik geboord heb) dan ook anders als in Nederlands. Je wordt vanaf moment één al van de mannen gescheiden. Aparte wachtruimtes, aparte theorie-examen lokalen en menig man wil je niet aankijken. Best wel confronterend wanneer je uit een Westers land komt, maar enfin ik wist waar ik aan begon dus trek ik mij er niet zoveel van aan. Mijn doel? Zo snel mogelijk mijn rijlessen halen!
Mijn instructeur komt uit Bangladesh en is gelukkig wel aardig! Hij zegt niet veel, maar enfin dat is niet erg. De eerste les verteld hij dat we het oefenterrein niet af gaan, maar na 2 rondjes mag ik toch de weg op! Oh en dan begint het al! Zodra we het terrein afrijden staat het vol met Uber’s en bevindt je je in een buurt waar men in redelijke krotten leven. De weg is direct een chaos en dat is even wennen!
Ook op de grotere wegen ervaar ik direct weer hoe het verkeer hier werkt. Ondanks dat ik netjes leer mijn lichten te gebruiken lijk ik wel de enige! Een rotonde pakken? Gaan wanneer je denkt te kunnen gaan en “baasje” spelen. Vrijwel niemand geeft een richting aan dus het is vaak gokken waar iemand heen gaat.
Ik vind de lessen zelf erg leuk en rij graag, maar het verkeer eromheen is soms echt dramatisch! Over een maandje mag ik afrijden en ik kan dan eindelijk rondrijden in onze auto! Deze voelt een stuk veiliger hier als de kleine les auto waar ik nu in oefen.
Veel liefs,
Bibi
