Het is weer zaterdag en dat betekend weer een blog die eens niet over mode, interieur of alle “leuke” dingen gaat. Tijd om weer even stil te staan bij de wat serieuzere onderwerpen!
Wonen in het buitenland heeft mij al vaak aan het denken gezet en de nieuwe culturen waar je hier mee te maken krijgt doen je nadenken over je eigen cultuur, achtergrond en normen en waarden. Hier in het midden oosten is de moslim cultuur natuurlijk een gigantisch onderdeel van het leven hier. Als expat kom je in aanraking met die cultuur en pas je, je aan daar waar nodig is! Ik draag hier op bepaalde plekken bijvoorbeeld wat meer bedekte kleding als dat ik in Nederland zou doen. Met het warme weer een kort jurkje met spaghetti bandjes? Nee dat doe je niet uit respect voor de cultuur. De laatste tijd zet mij dit enorm aan het denken, in Nederland (Amsterdam) was ik namelijk ook gewent om mij aan te moeten passen aan meerdere bevolkingsgroepen. Niks mis mee natuurlijk tot (naar mijn inziens) bepaalde grenzen overschreden worden. Ik weet nog goed een aantal jaar terug dat ik op een warme dag in Amsterdam west liep en ik een jurkje droeg wat boven de knie kwam. Daar stonden wat mensen met andere achtergrond en duidelijk andere normen en waarden en direct werd ik voor van alles en nog wat uitgescholden omdat ik een kort jurkje droeg. Iets wat in Nederland heel normaal is om te doen en je normaal niemand mee zou beledigen. Ik merkte aan mijzelf dat ik dit mij erg aantrok en mij ongemakkelijk voelde in mijn outfit.
Over de jaren heen is het mij opgevallen dat in Nederland men zich erg aantrek wat de ander doet en zich vaak aanpast. De vraag die bij mij dan opduikt is, waneer passen we ons te veel aan? Waar ligt de grens? Waar kunnen we van elkaar leren?
Ik vind dit zelf een heel interessant onderwerp, maar ook eentje die snel voor scheve gezichten zorgt. Ik geloof dat aanpassen kan zorgen voor nieuwe inzichten en daar dus niks mis mee is, maar ik ben ook van mening dat men zich soms te veel aanpast en de balans weg is. Wat denken jullie?
Veel liefs,
Bibi
